सत्य र ताजा खबर प्रदान गरि जनतालाइ सुसुचित गराउने प्रयास।
लमजुङ खबर, ४ मङ्सिर । छोराको टक्सन गाडी सातवर्षसम्म त्यहिँबाट गुड्यो तर फोहोरको थुप्रोमा फालेकी आमालाई चिनेन । यी हुन् कन्चन शर्मालाइ सडकमा पुर्याउने नरपिचास पति र टक्सन गाडीमा हुइकिएर पनि नबोल्ने कुपुत्रहरु :-
भिडियो हेर्नुहोस :- https://youtu.be/7QVltsy68yk
लमजुङ (बिचौर) गत कार्तिक २२ गते घाँस काट्ने क्रममा रुखबाट लडेर दुवै हात भाँचिएका लम्जुङ्गका १३ वर्षे वालक आइते गुरुङले उपचारमा सहयोग पाउने भएका छन्। लम्जुङ्ग स्थायी बसोबास भई हाल अध्ययनका क्रममा अष्ट्रेलिया रहेका विद्यार्थी विकास मरहठ्ठाको पहलमा गुरुङले सहयोग पाउन लागेका हुन्।
विकास मरहठ्ठा
बुवा-आमा दुवै प्रष्ट बोल्न नसक्ने गरिव परिवारका गुरुङ, आमा-बुवालाई घरायसी काममा सघाउन घाँस काट्नका लागि रुखमा छाडेका बेला उक्त दुर्घटना हुन पुगेको बताइएको छ। नेपाल रिपोर्टस सँग कुरा गर्दै परोपकारी विकाशले बालक गुरुङ स्थानीय वागेश्वरी स्कूलमा कक्षा ५ मा अध्यनरत रहेको बताए।
लम्जुङ्ग जिल्ला बिचौर गाविस निवासी गुरुङको परिवार अत्यन्तै विपन्न रहेकोले सहयोग गरिदिन अनुरोध गर्दै बिचौर गाविसले अपिल गरेपछि विकाशले सहयोग रकम संकलन गरेका हुन्। ८ महिना अगाडी विद्यार्थी भिसामा अष्ट्रेलिया भित्रिएका विकाश सिड्नी मा अध्यानरत छन्। करिव ३० जना सँग सहयोग मागेर उठेको ५०,००० नेपाली रुपैंया विकाशले गुरुङलाई पठाइसकेका छन्। हाल बेसीसहरमा उपचार गराइरहेका गुरुङको उपचारका लागि थप सहयोग गर्न चाहने व्यक्तिले विकाशलाई उनको नम्बर +६१०४०४२९९४४४ मा सम्पर्क गर्न सक्ने उनले बताए।
source :- Nepal Reports
लमजुङ : जिल्लाकै दुर्गम विचौर गाविस मरहट्टा गाउँका आइते गुरुङको दुवै हात भाँचिदा अस्पताल पु¥याउ दुई दिन लाग्यो । जिल्ला सामूदायिक अस्पताल उनको भर्ना गरिए पनि आर्थिक अभावका कारण प्रभावकारी उपचार हुन सकेको छैन ।
घाँस काट्ने क्रममा १३ वर्षीय गुरुङको कार्तिक २२ गते रुखबाट लड्दा दुवै हात भाँच्चिएको हो । हात भाँचिएकाले उनको खुट्टाबाट स्लाईन दिएर औषधी दिइरहेको अस्पताल प्रशासनले जनाएको छ । उनको बुबा आमाले प्रष्टसँग बोल्न सक्दैनन् । कुराकानी गर्न पनि समस्या छ एक चिकित्सकले भने ‘उनीहरुसँग पैसा पनि छैन, कसरी उपचार गर्ने ।’
अस्पतालको बेडबाटै गुरुङले भने ‘ हामीसँग पैसा पनि छैन, आमा बुबालाई राम्रोसँग बोल्न आउँदैन । मेरो हातको उपचार गरिदिए म कमाएर फिर्ता गर्छु ।’
स्थानिय विद्यालयमा कक्षा ५ मा अध्ययन गर्दै आएका आइतेलाई दुइ हातको अप्रेसन गर्ने पैसा छैन । अस्पताल स्रोतका अनुसार डेट लाखदेखि २ लाख लाग्ने छ ।आर्थिक अवस्था कम्जोर भएपछि उपचारको निम्ती सहयोग जुटाईदिन गुरुङले आग्रह गरेका छन् ।
उनको उपचारका लागि सुस्मिता फाउण्डेस नेपालले आर्थिक संकलन थालेको छ । फाउण्डेशनका अध्यक्ष सुस्मिता तामाङले तत्काल उपचारका लागि पैसा चाहिएकाले सबैलाई पहल गरिएको जानकारी दिए । सामाजिक सेवामा क्रियाशिल फाउडेशनले सामाजिक सञ्जालमा समेत आइते गुरुङको उपचारका लागि आह्वान गरिएको छ ।
सहयोग गर्न चाहानेले सुस्मिता फाउडेशन (९८०८८२२२२५) मा सम्पर्क गर्न अपिल गरेका छन् ।
लमजुङमा आठवटा केन्द्र रहनेगरी पुनसंरचना गरीएको छ । स्थानिय तह पुर्नसंरचना प्राविधिक सहयोग समितिको दोस्रो पटक प्राप्त कार्यशर्त र कार्यविधि अनुरुप बैकल्पीक प्रस्ताब समेत केन्द्रमा पठाएको छ ।
दोस्रो पटक गरीएको मुख्य प्रस्ताबमा लमजुङमा ३ वटा नगरपालिका र ५ वटा गाउँपालिका प्रस्ताब गरीएको छ । ११ वडा रहने बेसीशहर केन्द्र रहनेगरी बेसीशहर नगरपालिका, ९ वटा वडा समेटेर सुन्दरबजार केन्द्र रहने गरी सुन्दरबजार नगरपालिका, १२ वडा समेटिएको भोर्लेटार केन्द्र रहने गरी मध्यनेपाल नगरपालिका, ८ वडा समेटिएको ङादी केन्द्र रहने गरी मस्र्याङ्दी गाउँपालिका, ११ वडा समेटिएको नौथरशेरा केन्द्र रहने गरी दोर्दी गाउँपालिका, ९ वडा समेट्ने गरी मालिङ केन्द्र रहेको क्व्होलासोथार गाउँपालिका, ९ वडा समेटेर तीनपिप्ले केन्द्र रहने गरी राइनास गाउँपालिका र ७ वडा समेटेर गौडा केन्द्र रहने गरी दुधपोखरी गाउँपालिका प्रस्ताव गरिएको हो ।
यस्तै वैकलिप्क प्रस्तावमा १३ वडा समेटेर बेसीशहर केन्द्र रहने गरी बेसीशहर नगरपालिका, १२ वडा समेटेर सुन्दरबजार केन्द्र रहने गरी दुराडाँडा नगरपालिका, ९ वडा समेटेर गरी भोर्लेटार केन्द्र रहने गरी मध्यनेपाल नगरपालिका, ९ वडा समेटेर खुदी केन्द्र रहने गरी मस्र्याङ्दी गाउँपालिका, ८ वडा समेटेर नौथरशेरा केन्द्र रहने गरी दोर्दी गाउँपालिका, ७ वडा समेटेर जोर्नी केन्द्र रहने गरी दुधपोखरी गाउँपालिका, ९ वडा समेटेर तीनपिप्ले केन्द्र रहने गरी राइनास गाउँपालिका र ९ वडा समेटेर मालिङ केन्द्र रहने गरी क्होलासोथर गाउँपालिका प्रस्ताव गरिएको छ ।
मुख्य प्रस्तावित तह अन्तर्गत बेसीशहर नगरपालिकामा बेसीशहर केन्द्र रहने गरी साविकको वडा नं. १ देखी १८ सम्म, बागलुङपानी गाविसको ३, ४, ७, ८ र ९ नंंं वडा, बाझाखेतका सबै वडा र हिलेटक्सारको ९ नं. वडा समेटिने भएको छ । जस्को कुल जनसंख्या ३७ हजार ४ सय ७९ रहेको छ ।
त्यस्तै सुन्दरबजार नगरपालिकामा सुन्दरबजार केन्द्र रहने गरी साविकको १ देखी १४ नंं वडा, चन्द्रश्वर र दुराडाँडा गाविस सबै समेट्न गरी प्रस्ताव तय गरीएको छ । यस्तै मस्र्याङ्दी गाउँपालिकामा ङादी केन्द्र रहने गरी घनपोखरा गाविसको १ देखी ९ नं. वडा, खुदी, ताघ्रिङ, घेर्मु र बाहुनडाँडाका सबै वडा र भुलभुले गाविसको १ देखी ९ नं. वडा समेट्ने गरी प्रस्ताव गरिएको छ ।
यस्तै दार्दी गाउँपालिका अन्तर्गत नौथरसेरा केन्द्र रहने गरी भारते, अर्चलबोट, श्रीमञ्ज्याङ, नौथर, पाचोक, ढोडेनी, फलेनी र बन्सार गाविसका सबै वडा, हिलेटक्सार गाविसको १ देखी ८ नं. वडा र चिति गाविसको १ देखी ९ नं. वडा समेट्ने गरी प्रस्ताव गरिएको छ ।
यस्तैगरी क्होलासोथर गाउँपालिकाको केन्द्र मालिङ रहने गरी मालिङ, उत्तकन्या, भुजुङ, गिलुङ, पसगाउँ, भोजे गाविसका सबै वडा र बाग्लुङपानी गाविसको १, २, ५ र ६ वडा समेट्ने गरी प्रस्ताव गरिएको छ । यस्तै राइनास गाउँपालिकाको केन्द्र तीनपिप्ले रहने गरी राईनास नगरपालिकाको १ देखी १० र १३ नंं १४ नं. वडालाई समेटेर प्रस्ताव गरिएको छ । यस्तै दुधपोखरी गाउँपालिकाको केन्द्र गौडा रहने गरी दुधपोखरी, विचौर, कोल्की, गौडा, इलमपोखरी गाविस र राइनास नपाको ११ र १२ वडा समेट्ने गरी प्रस्ताव गरिएको स्थानीय बिकास अधिकारी शेखर पौड्यालले जानकारी दिए ।
विचौरका १३ वर्षिय आइते गुरुङको दुवै हात भाँचिएको छ । घाँस काट्ने क्रममा रुखबाट लडेर उनको दुवैहात भाँचिएको हो ।
घरको काममा सहयोग गर्ने क्रममा उनि घाँस काट्न गएका थिए । “रुख खासै अग्लो थिएन, चिप्लीएर लडेँ, दुवै हात भाँचिएको रहेछ” गुरुङले भने ।
जिल्लाकै दुर्गम विचौर गाविस मरहट्टा गाउँका गुरुङलाई अस्पताल ल्याईपु¥याउन दुई दिन लाग्यो । जिल्ला सामूदायिक अस्पतालमा उनी उपचारको क्रममा रहेका छन् ।
स्थानिय विद्यालयमा कक्षा ५ मा अध्ययन गर्दै आएका आइते अहिले अस्पतालमा भर्ना भएका छन् । अस्पतालका चिकित्सकका अनुसार दुवै हातका दुवै हड्डी भाचिएको छ । उनको उपचारको लागि दुई लाख भन्दा बढि लाग्छ ।
आर्थिक अवस्था कमाजोर भएकोले उपचार खर्च नपाएर उनको परीवार चिन्तामा परेको छ । पारिवारिक अवस्था कमजोर भएकोले उपचारको निम्ती सहयोग जुटाईदिन उनले आग्रह गरेका छन् ।
“बुबा आमा राम्रोसँग बोल्न पनि सक्नुहुन्न, मैले त्यत्रो पैसा कहाँबाट ल्याउने ?” आइतेले भने “कसैले सहयोग गरीदिए हुन्थ्यो ।”
आइतेको साथमा उनका बुबा सम्शेर बहादुर पनि आउनुभएको छ । तर उहाँलाई पैसा कती लाग्छ, कसरी जुटाउने भन्नेसम्म थाहा हुन सकेको छ्रैन ।
दुवै हात भाँचिएकोले आइतेलाई अहिले खुट्टामा स्लाईन पाईप लगाएर औषधी दिइएको छ । उनको दुवै हात सुन्नीएकोले अस्पताल शैयामा झुण्डाएर राखिएको छ ।
हात भाँचिएर भएको दुःखाईसँगै आईतेले आफ्ना ब्यक्तीगत कठिनाई भोग्दै आएका छन् । दुवैहात काम गर्नसक्ने अवस्थामा नहुँदा छिटो उपचार भएर निको हुने उनको चाहाना छ ।
कसैले उपचारमा सहयोग गरीदिए ठूलो भएपछि कमाएर जसरी पनि तिर्ने उनि बताउछन् । उनि भन्छन् “मलाई सहयोग गरीदिनुस्, मेरो उपचार गरीदिनुस, ठूलो भएपछि कमाउछु र तिर्छु ।”
@लमजुङ्ग खबर-Lamjung khaber
लमजुङ डेली डटकम, २७ कात्तिक । लमजुङस्थित राइनास नगरपालिका– ११ बोराङमा जन्मनुभएका बरिष्ठ समाजसेवी, कुशल शिक्षक तथा ‘माइक्रोसफ्टदेखि बाहुनडाँडासम्म’ का पात्र पशुपतिनाथ न्यौपानेको ६५ बर्षको उमेरमा दुखद निधन भएको छ ।
सबैका आँखाका नानी बन्नुभएका न्यौपानेलाई सामान्य बिरामी भएपछि पोखरा लगिएको थियो । उहाँको पोखरामा उपचारका क्रममा निधन भएको बताइएको छ । उहाँ प्रेसरको बिरामी हुनुहुन्थ्यो । शुक्रबार उहाँ प्रेसरको बिरामी हुनुहुन्थ्यो । शुक्रबार घरको भ¥याङ ओर्लने क्रममा लडेपछि उहाँलाई पोखरा लगिएको थियो ।
फाइल तस्बिर : नातिनी रसनाको पढाई खर्चका लागि पुस्तक बेच्दै पशुपतिनाथ न्यौपाने । तस्बिर : आश गुरुङ
प्यारजुङस्थित बुद्धमिलन माविका संस्थापक प्रधानाध्यापक रहनुभएका उहाँले ०२८ देखि ०५० सालसम्म स्कुलमा बिताउनुभयो । उहाँले ०५० देखि ०६१ सम्म शिक्षा कार्यालयको स्रोतव्यक्ति भएर समेत काम गर्नुभएको थियो ।
केही बर्षदेखि उहाँले सदरमुकाम बेसीसहरमा सामुदायिक उत्थान संस्था नेपाल (सोकोड नेपाल) नामक गैरसरकारी कार्यालय चलाउँदै आउनुभएको थियो । उहाँ ज्येष्ठ नागरिक संघका जिल्ला अध्यक्ष पनि हुनुहुन्थ्यो । ०५६ सालमा कार्यक्षेत्र बाहुनडाँडा र घेर्मु हुँदा ङादीबजारमा माइक्रोसफ्ट कम्पनीका संस्थापक जोन उडलाई भेटेपछि उहाँले ४ घण्टा नेपालको शिक्षाबारे समेत बताउनुभएको थियो ।
न्यौपानेले उडलाई बाहुनडाँडास्थित चन्द्रोदय माविमा लगेर विद्यालय देखाउनुभएको थियो । उडले ङादी बजारमा बियर बोत्तललाई खोलाको चिसो पानीमा डुबाएर आफ्ना पाहुनालाई खुसी पार्दै गरेको बालकको कथाबाट सुरु भएको ‘लिभिङ माइक्रोसफ्ट टु चेन्ज द वल्र्ड’ नामक पुस्तक लेखेका थिए । जुन न्यौपानेको प्रेरणा थियो ।
यही पुस्तकलाई खगेन्द्र संग्रौलाले ‘माइक्रोसफ्टदेखि बाहुनडाँडासम्म’ भनेर नेपालीमा अनुवाद गरेका थिए । उक्त पुस्तकको विमोचन भने पशुपतिनाथले नै गर्नुभएको थियो ।
साहित्यमा बिशेष रुचि राख्ने भएकाले न्यौपानेले यसअघि बोराङदेखि बाहुनडाँडासम्मका कविता संग्रह ०६८ सालमा प्रकाशित गर्नुभएको थियो । उहाँद्धारा हालसालै प्रकाशित हाम्रा चाडपर्वहरू (बाल सन्दर्भ सामग्री) असार २९ गते भानुजयन्तीको दिन विमोचन गरिएको छ । गाउँखाने कविता (प्रश्नोत्तर माला) हालै विमोचन गरिएको छ ।
यस्तै, उहाँले ०७२ मा रसनाको विषयमा यथार्थ बालकाव्य ‘कति बाठी रसना’ प्रकाशित गर्नुभएको थियो । साना बालबालिका लक्षित पुस्तकहरु लेखिरहने न्यौपानेका केही कृति तथा पुस्तकहरु प्रकाशनका क्रममा समेत रहेका थिए ।
नातिनीको पढाईका लागि समेत पशुपतिनाथ न्यौपानेले लमजुङका सहरबजारमा पुस्तक बेच्दै हिँड्नुभएको थियो । नातिनीलाई पैसा जुटाउन उनले ४ वटा पुस्तक आफैं प्रकाशन गर्नुएको थियो ।
कविता, कथा र बालबालिकाहरुको रुचिका पुस्तकहरु लेखिरहने न्यौपाने अस्ताउँदा सिंगो लमजुङ र मुलुकमात्रै नभई अन्तराष्ट्रिय क्षेत्रलाई नै अपुरणिय क्षति भएको छ ।
जेष्ठ नागरिकहरुको हक हितका लागि सधैं लडिरहने, आवाज उठाइरहने न्यौपानेको दुखद निधनले आम जेष्ठ नागरिकहरुको मात्रै नभई संघसँस्था, कार्यालय प्रमुख, शिक्षक, विद्यार्थी सबै भावविब्हल भएका छन् ।
-lamjung khaber
